در حاشیه فراخوان دبیر کمیته مرکزی در مورد برگزاری پلنوم بیست و سوم!
به انضمام یکی از نامه دبیر کمیته مرکزی به هئیت دائم.
اخیرا از طرف "هئیت دائم"، اعلامیه ای در "افشای" من بعنوان دبیرکمیته مرکزی، منتشر شده است، که با عملی "آگاهانه" پلنوم را "دور زده ام".

خواننده با خواندن اعلامیه هیئت دائم، بی تردید تصویر "فرصت طلبانه ای" از دبیرکمیته مرکزی میگیرد. کسی که به خاطر اختلاف نظر، ارگان خود را دور میزند! "هیئت دائم" از جهت گیریهای سیاسی من، از طریق نظراتم در جلسات رسمی و انتقاداتم به عملکر آنها، مطلع است.
برای کسانی که به مسئله اختلافات در رهبری حزب حکمتیست، از زاویه دوستی یا دشمنی علاقمندند، ذکر فاکت هایی لازم است:

۱ : من بعنوان دبیر کمیته مرکزی، در تاریخ ۱۴ دسامبر، پلنوم بیست و سوم را، طی نامه ای داخلی و خطاب به اعضا کمتیه مرکزی و کادرهای حزب، فراخواندم.

از این فراخوان، جز تعداد معدودی از اعضا کمیته مرکزی، کسی استقبال نکرد. تلقی من از این عدم استقبال، "بی حاصلی" سه پلنوم قبلی حزب، کم اشتیاقی اعضا کمیته مرکزی برای برگزاری پلنوم دیگری در ادامه سه پلنوم قبلی، خارج شدن ابعاد اختلافات از ظرف داخلی کمیته مرکزی، دخالت کادرها و اعضا و دنیای بیرون در این جدال، وجود شکایت از تعداد زیادی از اعضا کمیته مرکزی، و به تمام این دلایل خارج شدن آن از دستور بود. در این پروسه، پروژه برگزاری پلنوم عملا منتفی، و برگزاری کنگره که ظرف مناسبی برای رسیدگی به اختلافات سیاسی است، و میتواند در عین حال به شکایات از اعضا کمیته مرکزی هم رسیدگی کند، مطرح شد.

جزئیات و پیشینه:
در پاسخ به فراخوان دبیرکمیته مرکزی، از هئیت دائم تنها یک عکس العمل دریافت کردم. نامه سلام زیجی، که از دبیر کمیته مرکزی برای فراخواندن پلنوم، با ادبیاتی بسیار زننده "خلع ید" کرده بود! نامه سلام زیجی فقط بایگانی شد. هیئت دائم می بایست بهمراه علنی کردن نامه داخلی دبیر کمیته مرکزی، که اجازه علنی کردن آنرا نداشت، عکس العمل خود به فراخوان پلنوم راهم منتشر میکرد. و سپس علیه دبیرکمیته مرکزی اعلامیه افشاگرانه صادر میکرد. "حکم" عضو هئیت دائم در مورد "خلع ید" از دبیرکمیته مرکزی، امری صرفا به دلیل اختلاف سیاسی بود، نه هیچ دلیل حقوقی یا صلاحیت تشکیلاتی. نمی توان به اصول و ضوابط، مشروط به "منفعت من"، پایبند بود!

۲: "هئیت دائم" از روز پس از "انتخابات"، مطلقا با دبیر کمیته مرکزی کمترین ارتباط رسمی، نداشته است. هئیت دائم هرگز از دبیر کمیته مرکزی، برگزاری پلنومی را درخواست نکرده است. بعلاوه با پیشنهادات مکرر دبیر کمیته مرکزی برای برگزاری یک پلنوم پیش از برگزاری کنگره پنجم، پیشنهاداتی که در جلسه دفتر سیاسی مطرح شد، با بی اعتنایی و بی اشتهایی برخورد کرد. پلنومی قبل از کنگره را اساسا نالازم می دانست. "هئیت دائم" بارها از اختیارات دفتر سیاسی برای تغییر آئین نامه انتخابات کنگره و "تغییر ریل" دیگری در ترکیب نمایندگان کنگره، صحبت کرده و آن را تدارک می دید. به این دلیل ضرورتی برای برگزاری پلنوم قبل از کنگره را نمی دید.
با این وجود، ناگهان بعنوان طرفداران پروپاقرص پلنوم، و "پاسخ مثبت دهندگان" به فراخوان دبیر کمیته مرکزی، ظاهر میشود و اعلامیه صادر میکند! و بدون اجازه دبیر کمیته مرکزی نامه داخلی او را رو به بیرون منتشر میکند و "افشا" میکند. انتشار غیرمجاز و "انتخابی" مباحث و اسناد روش و سنتی است. این روش پیشتر در مورد پلنوم بیستم، توسط "رهبری" این جمع صورت گرفته بود، که در پلنوم بیست و یکم مورد انتقاد قرار گرفت.

۳: فراخوان من برای برگزاری پلنوم بیست و سوم، تنها با یک دستور بود. دستور پلنوم بیست و سوم، از نظر من رسیدگی به شکایاتی بود که از تعدادی از اعضا دفترسیاسی وهیئت دائم شده بود. رسیدگی به شکایات از دفتر سیاسی، را خود دفتر سیاسی نمی تواند بررسی کند! این کار باید توسط ارگان مافوق، پلنوم صورت میگرفت. و بر مبنای گزارش مستقلانه ای که دبیر کمتیه مرکزی بعنوان ناظر بر فعالیت های دفتر سیاسی، ارائه میداد، پلنوم آن را بررسی میکرد.
شاید لازم باشد در فرصتی مجموعه این شکایات را منتشر کرد. تا هیئت دائم با انتشار انتخابی برخی اسناد و مباحث، تصویر یک جانبه ای بدست ندهند.
چه کسی کدام پلنوم را برای چه کاری میخواهد؟ چه کسی کدام پلنوم را برای چه دور زده است؟ نمی توان برای همیشه بر بی اطلاعی عموم، سناریوهای ساختگی، بناکرد.


موازینی ابتدایی

مقدمتا: پاراگرافهایی از پیش نویس گزارش دبیر کمیته مرکزی، که قرار بود به پلنوم بیست و سوم، ارائه شود.
هئیت دائم، پیش از جلسه دفتر سیاسی و پیش از انتشار و تصویب پلاتفرم مشکل آفرین خود، بشدت از طرف کمیته های حزبی، دبیرکمیته مرکزی، اعضا دفتر سیاسی و اعضا کمیته مرکزی و کادرهای حزب، در مورد تصویب سند مورد اشاره، سندی که تصویب آن در صلاحیت آنها نیست، و این که این عمل قانونی نیست، مورد انتقاد قرار گرفته بود. این انتقادات به سادگی با اعلام این که هئیت دائم "قدرتمند" است، مورد بی اعتنایی مطلق قرار گرفت.

"هئیت دائم" ترجمه و تفاسیر آشفته ای از موازین حزبی را، عملا جانشین اصول و ضوابط موجود کرده است. و از رهبری حزب نهاد بسیار ناآشنایی ساخته است. در حال حاضر طبق تفسیر این رفقا، جمعی که "هئیت دائم" است خود تمام دفتر سیاسی است. در غیاب کمیته مرکزی جانشین کمیته مرکزی و مافوق دبیر آن است. در غیاب کنگره جانشین کنگره و نائب آن است. هم قانون گذار، هم مجری، هم بازرس و هم قاضی است. و در عین حال، هم کمیته کردستان است و گارد آزادی، هم کمیته سازمانده، هم کمیته تبلیغ، و هم دبیرخانه و سردبیر همه نشریات و رادیوها و تلویزیون! و رفیق در راس آن، لیدر و صاحب حق وتو در همه سطوح تشکیلاتی است. این آرایش، پیش از مطلع شدن عموم از اختلافات، و پیش از سرباز کردن آن در دفتر سیاسی، به اجرا درآمده بود. انتشار پلاتفرم جنجال آفرین هئیت دائم، تنها نوک کوه یخی بود که این نوع رهبری عملا بر آن بنا شده بود و آن را به همه کمیته های حزبی، تحمیل کرده بود. این آرایش انحلال طلبانه، در جلسات دفتر سیاسی توسط من و تعداد دیگری از اعضا دفتر سیاسی بارها و بارها مورد انتقاد قرار گرفت. این آرایش متعلق به هر سنت و سازمان و حزبی باشد، به حزب حکمتیست متعلق نیست. حزب حکمتیست نیازمند "تغییر ریل" در سنت، فرهنگ و اصول سازمانی نیست و باید بر اساسا اصول سازمانی مصوبه کنگره های خود عمل کند.

برای روشن شدن، موازین حزب حکمتیست، در این مورد، لازم است که برخی موازین اصول سازمانی حزب و قرارهایی در این مورد را یادآوری کرد.

١٢- در سلسله مراتب تشکیلات، اصل بر تبعیت هر کمیته از مصوبات کمیته بالاتر و تبعیت همه کمیته ها از مصوبات کمیته مرکزى است.
١٣- همفکرى در تعیین هدف مشترک و همگامى در مبارزه عملى براى تحقق آن، اصل اساسى در مناسبات داخلى حزب کمونیست کارگرى است. گسترده ترین تبادل نظر و همفکرى و بیشترین فرجه براى طرح آراء و نظرات مختلف افراد در جریان تصمیم گیرى در سطوح گوناگون، در کنار اکیدترین انضباط و همگامى و یکپارچگى عملى در پیشبرد سیاستها و اقدامات مصوب، ارکان تفکیک ناپذیر مناسبات درونى حزب کمونیست کارگرى را تشکیل میدهند.
قرار ٢٠٠٢
اتحاد حزب به اعتبار خود یک هدف مهم و حیاتى است. تلاش براى متحد کردن و متحد نگاه داشتن، تلاش براى قانع کردن، و کوشش براى بهم بافتن اعضا و کادرهاى حزب یکى از مهمترین و حیاتى ترین وظایف هر كادر، هر كمیته، دفتر سیاسى و لیدر حزب است.
قرار ۲۰۰۱
در راستاى بند ١۵ اصول سازمانى حزب، انتصاب و انتخاب افراد در حزب باید بر اساس آمادگى و قابلیت فرد در انجام وظایف مربوطه باشد. برکناری فردى یا دستجمعى اعضاى حزب از مسئولیتهایشان با اتکا به نظر سیاسى آنها به معنی اعمال نسبیت سیاسی است و در حزب کمونیست کارگری-حکمتیست ممنوع است.
قرار شماره ٨ - قرار در مورد مباحثات در جلسات کمیته ها و نهاد های حزب
حفظ محرّمیت کمیته ها و نهاد های حزبی و تضمین امنیت لازم سیاسی برای طرح هر نظر و پیشنهادی در این ارگان ها و اطمینان مطرح کننده از عدم استفاده از این بحث ها به عنوان ابزار افشاگری سیاسی در آینده مقررات زیر را ایجاب میکند:
۱ - شفافیت و علنیت در مبارزه سیاسی به معنی طرح شفاف و علنی نظرات است نه علنی کردن اسناد حزبی. نوار و اسناد مباحثات داخلی (مکاتبات درونی و نوار جلسات غیر علنی) یک کمیته یا نهاد حزبی تماما داخلی است. انتشار آنها به عنوان بخشی از پیشبرد مبارزه سیاسی تحت هر شرایطی ممنوع است. دسترسی به این اسناد تنها توسط خود آن کمیته و نهاد و یا ارگان های مافوق مجاز است
۲ - اسناد و نوار مباحثات ارگان ها و کمیته ها برای اعضای این نهاد ها تنها در مراکز این کمیته ها و نهاد ها قابل دسترس خواهند بود.

با احترام
دبیر کمیته مرکزی، ثریا شهابی
۲۴ دسامبر ۲۰۱۱
ضمیمه یکی از نامه دبیر کمیته مرکزی به هئیت دائم.