میلاد طفل شیرین دمکراسی در آمریکا
ثریا شهابی: سرعت رویدادها در آمریکا، افسار تماما گسیخته ترامپ، دور زدن ابزارها و ارزش های سنتی و میدیای رسمی! تماس با جامعه از کانال مستقیم شخصی تویتر… یادآور همان سنت و کاری است که یلتسين در کیس فروپاشی شوروی، لیدر جهان شرق کرد!
باید منتظر به توپ بستن پارلمان، دستگیری مزاحمین رسانه ای، تعرض به هر نهاد و ارگان و مقام سنتا «معتبر و محترمی» در آمریکا بود، که راه پیش روی تانک های یلتسین ششلول بند آمریکایی را سد میکند!
اگر طفل شیرین دمکراسی در شوروی توانست شکست مدل اقتصادی سرمایه داری دولتی را با اقتصاد بازار آزاد، جبران کند و نظام را نجات دهد، طفل شیرین دمکراسی در آمریکا، چنین اقبالی ندارد! شکست اقتصاد بازار آزاد، تنها راه فراری که برای نجات در مقابل بورژوازی غرب گذاشته است فرار به عقب و گذشته ای مرده است!
تبدیل کارگر آمریکایی به کارگر بی حقوق و ارزان چینی، بازگشت به گذشته، انزواي ملی سرمایه در مقابل بازار جهانی، اگر غیرممکن نباشد مستلزم تحمیل عقب گردی تاریخی به کل بشریت است!
برای کمپ پیروز غرب، این داستان مرگ و زندگی است.
طفل شیرین دمکراسی آمریکا، از همتای روسی خود، بی آینده تر، از پیش شکست خورده تر است.
------------------
از حکمت بخوانید:
طفل شيرين دموکراسى
دنياى دموکراسى يک عذرخواهى عاجزانه به ممدعلى ميرزا قاجار و اعقاب او بدهکار است. بخاطر توپ زدن به مجلس مشورتى تازه سر گرفته يک کشور ده ميليونى در ابتداى قرن، نسل بعد از نسل مدافعان دموکراسى او را بعنوان سمبل ارتجاع و استبداد لعنت کردند و در گور لرزاندند. کسى نميدانست که قريب يک قرن بعد آدمى از همان قماش دقيقا با به آتش کشيدن مجلس يک کشور ١٣٠ ميليونى و کشتار نمايندگان متحصن در آن، به قهرمان و طفل شيرين دموکراسى در سراسر جهان تبديل ميشود. در آستانه انتخابات روسيه نفس دموکراتهاى جهان در سينه حبس شده است. آيا بوريس يلتسين عزيز به سلامت سر از صندوقها در مياورد؟
همانطور که شايسته دموکراسى است، انتخاب به اين مهمى به نظر و راى مردم آشفته و برآشفته روسيه واگذار نشده است. تمام دول و رسانه ها و نظام بانکى و دستگاههاى تبليغاتى و صنعت نمايش غرب براى انتخاب مجدد يلتسين بسيج شده اند. بانک جهانى و صندوق بين المللى پول علنا دهها ميليارد دلار جلوى دماغ مردم روسيه گرفته اند و شرط دريافتش را انتخاب يلتسين اعلام کرده اند. رسانه هاى بين المللى، از داخل و خارج روسيه مردم را از عاقبت راى نياوردن او ميترسانند. دروغ گفتن و حرف در دهان مردم گذاشتن، که تنها تخصص واقعى ژورناليسم رسمى امروز است، به وقيحانه ترين شکلى در جريان است. با شوق و ذوق خبر ميدهند که امراء ارتش به سربازان دستور داده اند به يلتسين راى بدهند. خبرگزاران از بند رسته روسيه از ترس شکست يلتسين و بازگشت "نظام سانسور" جمعا تصميم گرفته اند عمدتا فقط تبليغات يلتسين را از رسانه هاى دولتى و خصوصى پخش کنند. يکى از روزنامه نگاران دموکرات بى آنکه غبارى بر شرافتش بنشيند رسما ميگويد "اين يک انتخاب سياسى ما است و نه يک تصميم حرفه اى". و اگر هنوز همه اينها کافى نباشد، باکى نيست. معماران دموکراسى روسيه فکر آخرش را هم کرده اند. يک مفسر نزديک به وزارت دفاع آمريکا به پرسشگر نگران CNN اطمينان خاطر ميدهد: "اگر آراء يلتسين صرفا چند درصد از زوگانف کمتر باشد مساله اى نيست، کميسيون مرکزى نظارت به انتخابات که توسط خود يلتسين تعيين شده، آراء را به نفع يلتسين اعلام خواهد کرد. اما اگر زوگانف به طور فاحشى از يلتسين جلو باشد، آنگاه پرزيدنت يلتسين چاره اى جز اين ندارد که انتخابات را ملغى و اعلام حکومت نظامى کند".
منصور حکمت
اولين بار در خرداد ١٣٧٥، ژوئن ١٩٩٦، در شماره ٢١ انترناسيونال منتشر شد.
مجموعه آثار منصور حکمت جلد هشتم صفحات ٣٣٣ تا ٣٣٤
انتشارات حزب کمونيست کارگرى ايران، چاپ اول نوامبر ١٩٩٧ سوئد ISBN 91-630-5761-1
hekmat.public-archive.net #0640fa.html