گفتگوی کمونیست هفتگی با ثریا شهابی، سخنگوی کمپین "ایست ! به توطئه تروریستی جمهوری اسلامی"
کمونیست هفتگی: خبر اقدام اخیر پلیس بین الملل (اینترپل) در انتشار عکس و مشخصات یازده تن از شخصیت های اپوزیسیون که عموما از فعالین و دوستدران حزب حکمتیست اند، را چگونه توضیح میدهید؟ چرا امروز و چرا این افراد؟
ثریا شهابی: این یک اقدام نقشه مند و از جمله توطئه ها و ابتکارات جنایی جمهوری اسلامی ایران است. حکومت ایران در دست بردن به گانگستریسم و توطئه، بی تردید میتوان گفت در میان قدرتهای مخرب حاکم بر جهان "استعداد" منحصر بفردی دارد که تنها از رژیم های فاشیستی ساخته است. جمهوری اسلامی حکومتی است که برای ماندن و برای بقا به هر جنایت ممکنی دست میبرد و دست برده است. چند حکومت، و بخصوص سرمایه دارنه، را می شناسید که فعال کارگری را به خاطر برگزاری روز کارگر در ملا عام شلاق بزند؟ رهبران سندیکاهای کارگری را به خاطر دفاعشان از حق داشتن اتحادیه مستقل و غیردولتی و به جرم اعتراض به بی حقوقی کارگران شکنجه کند، در زندان نگاه دارد و یک کلام هم نگوید جرم آنها چی است؟ چند حکومت را میشناسید که بر سر میز مذاکره و آشتی سیاسی، روز روشن طرفهای مذاکره اش را به رگبار ببنند، شومن و خواننده را قصابی کند، وزرا سابق خودش را یا ترور کند یا اعدام، فعال
سیاسی که به دیدار مادرش میرود را به دام بیاندازد و به قتل برساند؟ چند دولت را میشناسید که مردم را به خاطر نوع لباس و رفتارشخصی و معاشرت سی سال "داغ" کند؟ مادر را برای قتل فرزند از نظر سیاسی "ناخلف" به خدمت بگیرد؟ سالها و سالها دستمزد کارگران و کارکنان جامعه را نپردازد؟ کودکان را برای جنگیدن، کشتن و کشته شدن روانه میدانهای مین کند؟ تیم های آدم کشی اش را ملبس به مامورین سفارتخانه ها برای شکار مخالفین سیاسی اش روانه خارج کشور کند؟ در عصر انقلاب انفورماتیک برای چاقو کشی بر روی نویسنده و مترجم و ناشرین کتب "ممنوعه" فرمان مذهبی و فتوا صادر کند یا آنها را مخفیانه به قتل برساند؟ بدون دادگاه صدها هزار نفر را بکشد و تکلیف مجرمیت و عدم مجرمیت شان را به روز قیامت حواله دهد؟ برای "تطهیر اسلامی" دختران محکوم به اعدام "آئینامه و قانون" تجاوزجنسی داشته باشد؟ حتما حکومت هایی هستند که چند فقره ای از این نوع جنایات را در پرونده دارند. اما جمهوری اسلامی تنها حکومتی است که مجموعه کاملی از بدوی ترین و پیشروترین گانگستریسم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، و طبقاطی را تمام و کمال از آن خود کرده است. توطئه امروز جمهوری اسلامی در معرفی شخصیت های اپوزیسیون به پلیس بین الملل، از این جنس است. اینکه چرا امروز دست به چنین اقدامی زده است، کاملا روشن است. این ادامه سیاست سرکوبها در داخل ایران است. سیاست ادامه چوبه های دار و بساط بگیر و ببند و احکام طولانی حبس و زندان فعالین سیاسی است از یک طرف، و از طرف دیگر زنگ زدن و بی مصرف شدن حربه های سنتی سی سال قبل! از این پس باید انتظار تولید ابتکارات و اختراعات جدیدتری در تقابل با اپوزیسیون رادیکال را داشت.
کمونیست هفتگی: شما سخنگوی کمپین "ایست ! به توطئه تروریستی جمهوری اسلامی" هستید. فعالیت های کمپین به کجا رسیده است و کلا برخورد جامعه فارسی زبان و غیر فارسی زبان در مورد این اقدام اینترپل، چگونه بوده است و مختصرا چه اقداماتی شده است.
ثریا شهابی: اقدام اینترپل درست روزهایی صورت گرفت که در غرب مردم به پیشواز سال جدید میرفتند و طبعا همانطور که انتظار آن را داشتیم عکس العمل ها و فعالیت ها تحت تاثیر مشغولیت های سال نو قرار گرفت. با این وجود به محض اعلام خبر موج وسیعی از اعتراض از طرف بسیاری از سازمانهای سیاسی، افراد و شخصیت های اپوزیسیون، هنرمندان مترقی و معترض براه افتاد. حزب حکمتیست، که لبه تیز تیغ این اقدام اینترپل در وهله اول متوجه اعضا رهبری و فعالین و دوستداران آن است، بلافاصله یک سری اقدامات وسیع از جمله تهیه ماتریال به زبانهای مختلف و ارسال نامه های اعتراضی براه انداخت و انعکاس وسیعی یافت.
اما تا آنجا که به کمپین "ایست" مربوط میشود این کمپین حرکتی فراحزبی است و توسط تعدادی از شخصیت های سیاسی و فرهنگی فراخوان داده شده است. کمپین "ایست" به محض اعلام، مورد استقبال و حمایت تعداد زیادی از شخصیت های اپوزیسیون و فعالین سیاسی و اجتماعی و فرهنگی قرار گرفت. نامه های بسیار زیادی چه از فارسی زبانان چه غیرفارسی زبانان دریافت کرده ایم. تعداد زیادی به اینترپل نامه اعتراض نوشته اند، پتیشن های ما را امضا کرده اند، تعدادی مستقلانه خود کمپین های اعتراضی براه انداخته اند. انتظار میرود که بعد از سال جدید این حمایت ها بسیار گسترده تر شود. به اعتقاد من بخش اعظم اپوزیسیون رادیکال جمهوری اسلامی (سیاسی و فرهنگی) متوجه اهمیت و عمومیت داشتن این تعرض هستند. این که دامنه عکس العمل ها محدود و یا گسترده است، امر دیگری است که در فرصتی میتوان در مورد آن جداگانه صحبت کرد.
اما تا آنجا که به رسانه های غیر فارسی زبان برمیگردد، تا این لحظه این اقدام بشکل بسیار وسیع و گسترده ای در رسانه های محلی و سراسری سوئد منعکس شده است. ده نفر از افراد معرفی شده توسط اینترپل، شهروند سوئد و تحت حمایت قانونی و امنیتی این کشور هستند. به این اعتباراقدام اینترپل بعنوان اقدامی علیه "شهروندان سوئدی" به موضوع روز در این کشور تبدیل شده است. ژورنالیست های زیادی از طريق رسانه ها يقه مقامات ريز و درشت پليس و وزارت امور خارجه و اينترپل را گرفته اند. گفته میشود که وزارت خارجه سوئد رسیدگی به این قضیه را در دستور کارش گذاشته است. ٢٩ دسامبر تلويزيون دولتى سوئد، در صدر اخبار خود اعلام کرد که دولت ايران پليس بين المللى را مأمور دستگيرى فعالين سياسى ايرانی تبار بعضاً ساکن سوئد کرده است. رادیو دولتی، سراسری پژواک خبر شکایت فعالین سیاسی از همکاری اینترپل و جمهوری اسلامی را منعکس کرده و در این روز اینترپل و اعتراض به آن در راس اخبار سراسری سوئد قرار گرفت. رسانه ها آن را در کنار اخبار مربوط به سرکوبهای جاری رژیم وسیعا منتشر کردند. دو کانال رادیو و تلویزیون سراسری در رپرتاژ خبرى خود در این مورد با رسول بناوند و مظفر محمدی از جمله افراد به اصطلاح تحت تعقیب، و همچنین با آرزو محمدی (از سخنگویان کمپین) گفتگوهای مفصلی داشته، روزنامه سکاندیا با خالد حاج محمدی (از دیگر افراد معرفی شده) مصاحبه ای در این مورد منتشر کرده و آسوشيتدپرس هم در این مورد گزارشی منتشر کرده است. طی کمپین دیگری در اعتراض به اقدام اینترپل حدود ٦٠٠ نفر بیانیه کمونیستها و آزادیخواهان کردستان را امضا کرده اند. خوانندگان میتوانند اخبار آنها را در سایت اینترنتی و فیس بوک کمپین دنبال کنند.
این کمپین تا امروز با توجه به محدودیت های تعطیلات سال نو، مورد استقبال و حمایت وسیع قرار گرفت است، اما این هنوز کافی نیست. ما باید تعداد هرچه بیشتری از مطبوعات، رادیو تلویزیونهای فارسی و غیر فارسی زبان، احزاب، انجمن ها و نهادهای سیاسی و فرهنگی مترقی، اتحادیه های کارگری، شخصیت های سیاسی را به حمایت از کمپین و اعتراض به اینترپل دعوت کنیم. باید تعداد هرچه بیشتری از وزارتخانه های خارجه و پلیس های کشورهای مربوطه را برای تعین تکلیف با اینترپل تحت فشار قرار داد.
کمونیست هفتگی: در مورد اینترپل و جمهوری اسلامی مختصرا چه فکر میکنید؟
ثریا شهابی: باید و میتوان کاری کرد که اینترپل این اقدام را متوقف کند و بلافاصله عکس و مشخصات مجرمین دادگاههای سیاسی ایران را از روی سایت بردارد. اینترپل با این اقدام مرتکب یک اشتباه سیاسی بزرگ شده است و عواقب سیاسی - قضایی بزرگی در انتظارش است، بشرطی که اجازه نداد که اشتباهش به سکوت بگذرد که تا امروز نگذشته است، و ما هم در نظر نداریم که بگذاریم که به سکوت بگذرد! اینترپل از نظر قوانین بین الملل و کنوانسیون پناهندگی، مقررات و ضوابطی را نقض کرده است. این بخصوص در مورد کیس ایران که سران حکومت اش در دادگاههای اروپا و آمریکا پرونده ترور و جنایت دارند، اشتباه سنگینی است و میتواند برای این نهاد عواقب سنگین داشته باشد. طبعا ما انتظار داریم سایر کشورهای عضو این نهاد، چون سوئد و دانمارک و آلمان و فرانسه و انگلیس و آمریکا و کانادا و ... تحت تاثیر فشارهای اعتراضی ما و سایر شخصت ها و نهادها و نیروهایی که خود راسا به این اقدام اینترپل اعتراض کرده اند، اینترپل را برای تصیح اشتباهش تحت فشار قرار دهند. این انتظار کاملا واقع بینانه و قابل برآورده شدن است.
برای رژیم استفاده از این گانگستریسم بیش از هرچیز ارزش مصرف داخلی و ارعابانه دارد. در این رابطه کار زیادی در مورد شخصیت های اپوزیسیون در خارج کشور، نمی تواند انجام دهد. اما میتواند آن را ابزار فشار، تعرض و سرکوب در داخل و ارعاب در خارج کشور کند. اهمیت فعالیت گسترده اپوزیسیون رادیکال و مترقی علیه این اقدام، از اینجا ناشی میشود. عقب زدن رژیم در این میدان، عقب زدن ماشین تعرض آن به مردم در داخل کشور، و علیه تنگ کردن فضای فعالیت اپوزیسیون در خارج کشور است. تلاش مشترک تعداد هرچه بیشتری از فعالین سیاسی و اجتماعی برای خنثی کردن این توطئه میتواند این پروژه جنایی رژیم را به "اینترپل - گیت جمهوری اسلامی" تبدیل کند.
جمهوری اسلامی با این به اصلاح ابتکار و پروژه جنایی، برای خود در رابطه با اپوزیسیون رادیکال میدانی باز کرده است که بی تردید در آن بازنده است. این دیگر بازی با کارت اسلام سبز نیست!
٣١ دسامبر ٢٠٠٩